Гуногун

САТПАЕВ Қалиш Имонтоевич (11. 4. 1899, ҳозира вилояти Павлодар,— 31. 1. 1964, Москва, қабраш дар Олмаато). Геологи советӣ, академики Академияи Фанҳои Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ Союз Советских Социалистических Республик СССР (1946, аъзо-корреспондент 1943), аъзои фахрии Академияи Фанҳои Республикаи Советии Сотсиалистии Тоҷикистон.{1951). Аъзои Партияи Коммунистии Иттифоқи Советӣ Коммунистическая Партия Советского Союза …

САТЕЛЛИТ (аз лот. эа1е11ез — муҳофиз, ҳамсафар), 1) дар Рими Қадим — сарбози зархариде, ки хоҷаи худро ҳамроҳи (мушойиат) мекунад. 2) Давлате, ки шаклан худмухтор буда, дар асл ба давлати бештар пурқувват тобеъ аст. 3) Дар маънои маҷозиаш иҷрокунандаи хоҳиши шахси бегона, ки ҳамчун ғулом аз шахси дигар вобаста аст. …

САСӢ, Силвестр де Саси (8Пуез1ге йе 8асӯ; 1758—1838), шарқшиноси франсавӣ; нигаред, Силвестр де Саси.

САРЯН Мартирос Сергеевич (28. 2. 1880, Нахҷувони Дон, ҳоло дар ҳудуди шаҳри Ростови Дон,—5. 5. 1972, Ереван), рассоми советӣ, Рассоми Халқии Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ Союз Советских Социалистических Республик СССР (1960), аъзои ҳа- қиқии Академияи Рассомии Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ Союз Советских Социалистических Республик СССР (1947), аъзои Ҳақиқии Академияи Фанҳои …

САРШӮИ, як навъ гили сафедро гӯянд, ки дар об ҳал карда, бо оби он сар мешӯянд.

САРХУШ Муҳаммадафзал ибни Муҳаммадзоҳид (1640, Кашмир 1714, Деҳлӣ), шоири форсизабони Ҳиндустон. Аҷдоди Сархуш аз Бадахшон буда, ӯ дар хурдсолӣ ҳамроҳи падараш ба Сарҳинд рафтааст. Таҳсили шоир он ҷо гузаштааст ва ӯ бо Носиралии Сарҳиндӣ дӯсту ҳамсабақ будааст. Сархуш аз 8-солагӣ ба шеъргӯӣ сар кардааст. Чанде дар хидмати дарбор буда, вале …

«САРФУ НАҲВИ ЗАБОНИ ТОҶИКӢ» асари Саидризо Ализодаи Самарқандӣ, қи соли 1926 аз тарафи Нашриёти Давлатии Республикаи Автономии Советии Сотсиалистии Тоҷикистон 2000 нусха дар шаҳри Самарқанд бо хати настаъли-қи ҷалӣ ба чоп расидааст. Дар «Дебоча аз тарафи муаллиф гуфта шудасст, ки «Чун ин сарфу наҳви тоҷикӣ нахустин бор таълиф мешавад, аз …

САРФИИ СОВАҶӢ Салоҳуддин, маъруф ба Сарфии Жӯлидамӯй (соли таваллуд номаълум, Сова — вафот 1590, Дакан), шоири форс-тоҷик. Силсилаи насаби ӯ ба Салмони Соваҷӣ мерасидааст. Аз шогирдони Мавлоно Мӯҳташами Кошонӣ. Дар пирӣ ба Ҳиндустон сафар кард. Чанде дар Гуҷарот буд. Аз он ҷо ба Лоҳур омада, бо Файзии Даканӣ шиносои пайдо …

САРФИИ КАШМИРӢ Шайх Яъқуб (1521, Сринагари Кашмир —1594), шоири форсизабони Ҳиндустон. Дар назди падараш Шайх Ҳасани Осимӣ да уламои машҳури давр таҳсил кардааст. Баъд ба мамлакатҳои зиёд мусофират намуда, бо бузургони илму адаб, пешвоёни дину тариқат вохӯрдааст. Ӯро яке аз уламои машҳури замони худ, халифаи Шайх Ҳусайни Хоразмӣ (вафоташ 1549) …

САРТР Жан Пол (21. 6. 1905, Париж—1980), нависандаи франсавӣ, файласуф ва публисист, сарвари экзистенсиализми франсавӣ. Соли 1929 Мактаби олии нормалиро хатм намуда, дар литсейҳо аз фалсафа дарс мехонд. Афкори фалсафии у зиддиятнок ва эклектикӣ буда, дар он ғояҳои Кьеркегор, Гуссерл ва 3. Фрейд бо таври хоса омезиш меёбанд. Сартр прогрессивӣ …