Нимранг, ангури к а л о н, ш и р б а н д ӣ, навъи ангури дерпазак. Селексияи халқӣ. Асосан дар районои вилояти Ленинободи РСС Тоҷикистон (Ӯротеппа, Хуҷанд, Конибодом, Пролетар, Исфара ва ғайра), районҳои токдории РСС Узбекистон, Қисми европоии СССР ва Кавказ мерӯяд. Инчунин ба шароити баъзе ноҳияҳои РСС Қирғизистон, РСС Молдавия, РСС Туркманистон, РАСС Доғистон, кишварҳои Краснодару Ставропол, вилояти Қриму Ростов низ мутобиқ кунонида шудааст. Токаш тезсабз, 36—40%-и навдаҳояш ҳосилдеҳ. Баргаш миёна (диаметраш 12—12,5 сантиметр), мудаввари 3—5-парра, хӯшааш калон (дарозиаш 20-22 сантиметр), зичиаш миёна, 500—550 грамм ва баъзан то 2000 грамм.
Донааш калони мудаввар (дарозиаш 22—25 милиметр, 6—6,5 грамм), сершираи ширини пӯсташ ғафс, 4—5 дона тухм дорад. Баъди пухтан зарди сафедча ва баъзан гулобӣ мешавад, 21—23% қанд ва 5,5—4,2 г/л туршӣ дорад. Нимранг сармобардор в а серҳосил, дар заминҳои серхоку санглох, нишебиҳо, инчунин заминҳои лалмӣ нағз месабзад. Даври нашваш 135— 155 рӯз; май гул карда, июл—сентябр мепазад. Ба ҳисоби миёна 25—30 тонна/га ҳосил медиҳад. Асосан барои тархӯрӣ, майкашӣ, мавиз, инчунин дар корҳои селексионӣ истифода мебаранд. Нимранг ба ҷел тобовар буда, танҳо аз антракноз зарар мебинад.
Ад.: Ампелеография СССР, том 4, Москва, 1954; Кириллов И. Ф. (ва дигар), Виноградарство Таджикистана, Душанбе, 1969; Сорта винограда Узбекистана, Ташкент, Шукуров.