АБУАБДУЛЛОҲИ МАЪСУМӢ

АБУАБДУЛЛОҲИ МАЪСУМӢ (соли таваллуд номаълум – вафот 1059, Исфаҳон), файласуф ва фақеҳи форс-тоҷик. Шогирди Ибни Сино. Илмҳои за- монаашро дар зодгоҳаш аз худ кар­да, пас аз шиносоӣ бо Ибни Сино донишу маҳораташро назди ӯ такмил дод. Ибни Сино дар бораи Абуабдуллоҳи Маъсумӣ гуфтааст, ки ӯ дар назди ман бад-он макомест, ки Арасту дар назди Афлотун буд. Абуабдуллоҳи Маъсумӣ дар илмҳои табииёт, илоҳиёт ва фиқҳ дониши амиқ ва ҳарҷониба дошт.

Пас аз вафоти Ибни Сино ӯ дар Исфаҳон ба таълиму тарбия машғул шуда, шогирдҳои бисёреро ба камол расондааст. Аксари муҳаққиқон мӯътақиданд, ки вақте Берунӣ ба Ибни Сино 18 савол фиристод, Шайхурраис ҷавоби он саволҳоро ба ихтиёри Абуабдуллоҳи Маъсумӣ вогузоштааст. Абуабдуллоҳи Маъсумӣ масъалаҳои мухталифи хикмати назарӣ ва амалиро таҳқиқ карда, асарҳои бисёре таълиф намудааст. Бино ба маълумоти сарчашмаҳо, ӯ роҷеъ ба ақл, нафс, маод ва афкори файласуфони пешин асарҳо эҷод кардааст. Мутаассифона, ҳатто номи онҳо то ба мо омада нарасидаанд. Ибни Сино «Рисолаи ишқ»-ро дар ҷавоби саволҳои ӯ нигоштааст.

Адабиёт: Султонов У., Муосирони Абуалӣ мбни Сино, Душанбе, 1980.      У. Султонов.