Абдуллохӯҷаев Закӣ Ёқубович (12.2.1929, Хуҷанд-25.2.1991,Душанбе), духтури бемори-хоисироятӣ, доктори илми тиб (1967), профессор (1969). Хатмкардаи факултети педиатрии Институти давлатии таббии Тоҷикистон (ИДТТ) ба номи Абуалӣ ибни Сино (1950). Солҳои 1955 – 1960 ассистент ва дотсенти кафедраи бемориҳои сироятии ИДТТ, 1967 – 1968 ҷонишини директор оид ба корҳои илмии Институти эпидемиология ва гигиенаи шаҳри Душанбе.
Соли 1968 дар заминаи Беморхонаи шаҳрии клиникии №2 кафедраи бемориҳои сироятии кӯдаконро ташкил карда, то соли 1991 мудирии онро ба ӯҳда дошт. Саринфексионистӣ Вазорати тандурустаи Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба бемориҳои кӯдакон (1968 – 1987). Дар мавзӯи «Омӯзиши раванди оксиду барқароршавӣ ва мувозината кислотаю ишкор ҳангоми бемории Боткин» рисолаи докторӣ ҳимоя кардааст. Оид ба бемориҳои сироятӣ зиёда аз 100 асари илмӣ, таълимию методӣ дорад.
Фаъолияти илмию амалии Абдуллохӯҷаев асосан ба дарёфти усулҳои самараноки пешгирӣ ва табобати гепататҳои вирусӣ равона шудаанд. Тадқиқот дар ин самт бо ҳамкории беморхонаю институтҳои номии советӣ, масалан, Институти вирусологияи ба номи Д. И. Ивановский и АИТ СССР, ҳамчунин Институти гастроэнтерология ва Институти эпидемиологияю гигиенаи Тоҷикистон сурат гирифтаанд.
Бо роҳбарии Абдулохӯҷҷаев дар собиқ Иттифоқи Советӣ бори нахуст дар Тоҷикистон барои назорати кӯдаконе, ки гепататҳои вирусиро аз сар гузарондаанд, ҳамчунин барои одамони гирифтори бемориҳои музмини вирусии ҷигар ҳуҷраҳои диспансерӣ ташкил карда шуданд. Бо ордени Дустии халқҳо (1989) сарфароз гаштааст.
Ос.: Ташхису муолиҷаи бемории Боткин дар бачагон, Д., 1970; Тарзу усулҳои муолиҷаи баъзе бемориҳои вазинини бачагона. Д., 1972.