Нисён (ар. с)! -5 — фаромӯшӣ), фаромӯшхотирӣ, суст ё нест шудани қобилияти қабули ҳофиза ва нигоҳ доштану ба ёдовардани хотирот. Нисён се хел мешавад: диемнезия (суст шудани хотира), амнезия (нест шудани хотира) ва парамнезия (фиреби хотира). Ҳангоми диемнезия хотира суст мешавад; кас ахбори ҷорӣ (хусусан ном, рақам ва ғайра)-ро дар хотир нигоҳ дошта наметавонад, санаю тартиби воқеаҳорофаромӯш мекунад.
Амнезия якчанд хел мешавад: амнезияи ретроградӣ — кас воқеаҳои пеш аз беморӣ дидаву шунидаашро пурра ё қисман фаромӯш мекунад; амнезияи репродуктивӣ — бемор ном, рӯзи вуқӯи воқеа, шумораю шакли чизҳо ва ғайраро фавран ба ёд оварда наметавонад; амнезияи фиксатсионӣ — гирифторони ин намуди амнезия воқеаҳои ҷориро дар хотир нигоҳ дошта наметавонанд; амнезияи шиддатёбанда — қобилияти қабули хотира гум мешавад ва ёддоштҳо, хусусан воқеоти солҳои охир, оҳиста-оҳиста фаромӯш мешаванд. Парамнезия ду хел мешавад: кон- фабулясия (ёддошти қалбакӣ) ва криптомнезия (таҳрифи хотира)..
Ҳангоми конфабулясия асли ҳодиса фаромӯш мешавад ва ҷои онро тасаввуроти хаёлӣ мегирад; дар вақти криптомнезия ҳар воқеа ё ҳодисае, ки бемор шунида ва ё дар хоб дидааст, ба назараш менамояд. Нисён ба бемориҳои органикии системаи асаб бештар хос аст. Барои он ки бемор шифо ёбад, аввал асоси бемориро табобат бояд кард.